Reisverhaal «Roadtrip Noorwegen (zomer 2020)»

My First Trip... | Noorwegen | 0 Reacties 23 Januari 2021 - Laatste Aanpassing 23 Januari 2021

REISVERSLAG NOORWEGEN JULI & AUGUSTUS 2020

Raf, Caroline, Joppe en Leonie

Voorbereiding

De voorbereiding van onze reis is al een verhaal op zich. Zoals gewoonlijk maakten we in het najaar alweer plannen voor een volgende reis. Dat zou ditmaal Scandinavië worden, en dat voor bijna twee maanden, van begin juli tot eind augustus. Twee ferries zouden ons naar deze wonderlanden brengen, de ferry van Noord-Duitsland naar Helsinki in het heengaan en de ferry Oslo – Kopenhagen in het terugkeren. Wat een mooi vooruitzicht om de winter door te komen !

En toen kwam Corona. 1^e golf, algemene lockdown, Noorwegen sloot als één van de eerste landen zijn grenzen voor buitenlanders. Ja, lap, en nu ? Plan B : we zouden het voorzichtiger aanpakken, minder lang én (iets) minder ver. Het Noorden van Spanje en Portugal leek ons ook wel iets. En tijdens de lockdown hadden we tijd genoeg om ook deze reis in detail voor te bereiden. Zo gezegd, zo gedaan. Begin juli werd evenwel duidelijk dat Noorwegen alsnog zijn grenzen zou opendoen, Zweden en Finland bleven evenwel gesloten. Enkele dagen voor het vertrek wijzigden we dan ook onze plannen om dan toch naar het Noorden te trekken. Voor de ferry naar Helsinki vroegen en kregen we een voucher. We boekten nog snel een nieuwe ferry van Denemarken naar Noorwegen en konden op weg.

Zondag 19 juli : rijden door Duitsland

De tent op ons dak…. En wij weg !

De hele dag rijden, een ganse ‘trot’ door Duitsland om tegen het vallen van de avond een plekje te veroveren aan een meer in het Noorden van Duitsland (omgeving Neumunster). Een snelle hap en dan nog even het water in. Zalig begin.

Maandag 20 juli : controle aan de grens?

Het werd spannend. Duitsland in was géén probleem, Denemarken hield evenwel iedereen tegen aan de grens. Je mocht ook maar 24u op hun grondgebied vertoeven. We moesten dus een bewijs tonen van de ferry-overtocht, de volgende dag. Na deze plichtpleging konden we onze weg vervolgen door Denemarken. We eindigden in het uiterste noorden van Denemarken, dichtbij de plek waar we de volgende dag de ferry zouden nemen. We zetten onze auto op een parking aan de rand van een natuurgebied bij Tornby. Prachtig gebied trouwens, met een erg wilde kust (toch wanneer wij er waren).

Na het avondeten stonden er plots twee personen op de parking, volledig in Viking – outfit. Zij waren een reanectment aan het voorbereiden in een geweldig mooi, nagebouwd Vikingdorp. Bushcraft, the real stuff! Het levend museum was nog volledig in opbouw, maar wij mochten toch al een kijkje nemen. Geweldig ! En dan te weten dat we in Noorwegen nog meer fraais van dat zouden zien. We zagen het helemaal zitten.

Dinsdag 21 juli : ferry naar NoorwegenDeze keer géén controle meer tussen Denemarken en Noorwegen. Blijkbaar hadden de Noren wat afspraken gemaakt met de Denen en werden de mensen aan hun gezamenlijke buitengrens tegengehouden. Wachten op de ferry deden we samen met mensen die naar Faroer en Groenland afreisden. Een mooie stoet van prachtige campers en stoere 4X4’s. Idee voor een volgende trip ?

Na een korte passage in een outlet store in Kristiansand - outdoorkleding is echt wel betaalbaar in Noorwegen – zetten we koers naar het uiterste zuiden van Noorwegen.

We lieten onze wagen achter op de parking aan het strand van Lomsesanden en maakten een mooie wandeling op het schiereiland ‘Einarneset’. De kust deed ons wat denken aan Zuid-Zweden, een scherenkust met mooie rotsen en prachtige, witte stranden. Zwemmen was géén optie, de kwallen vormden een quasi ondoordringbare aanvalslinie, klaar om te bijten. Genieten vanaf de waterkant, dus…

’s Avonds zakten we af naar een camping, we vonden niet direct een mooi plekje in deze – toch nog vrij bebouwde – omgeving.

Woensdag 22 juli : zicht op de fjord

Preikestolen, die spectaculaire klif ! Toeristisch, ja, maar dat moet je dan toch gezien hebben… Maar helaas, toen we de weg naar de toeristische attractie opdraaiden, bleek die gesloten te zijn omwille van een ‘persoonsongeval’. Jammer, maar OK. Op een nabijgelegen parking aten we onze bokes op en stootten we zowaar op een ander Vlaams koppel, nota bene uit Gent ! Toffe mensen ! En dan weer verder, de tourist veg Ryfilke : een prachtige weg die zich slingert tussen de fjorden. In Tveit namen we even een zijweg, even weg van de ‘betreden’ paden. De weg ging al snel de hoogte in en kwam uit een op een bergplateau met twee prachtige meertjes ‘Sandvatnet’ en ‘Lyngsvatnet’. Er was een ‘park4night’ plekje op een platte rots aan de rand van het meer, maar dat riskeerden we niet. Onze Peugeot Partner mag dan wel van de annex ‘outdoor’ zijn voorzien, hij is allesbehalve een alle terreinwagen en raakt nauwelijks van de grond. Even verderop vonden we dan wél een prachtplek met een magnifiek uitzicht op de Lysefjord.

Donderdag 23 juli : de eerste top in een notedop

We vervolgden onze weg op de Ryfilke en namen dan de (eerste van zeer vele) ferry naar Nesvik. We naderden de ‘toeristische’ hotspot Odda. Het dorp zelf leek ons veel te druk, we namen dan ook een zijweg en parkeerden onze wagen ergens in een woonwijk.

Vanaf hier kon je een pad nemen om naar de top van de ‘Eidesnutten’ te gaan. Eenmaal boven de bomengrens had je een prachtig uitzicht op de fjord. Op de top zelf kwam daar nog een zicht op het maagdelijk wit van de Folgafonna gletsjer bij. Wauw ! De - toch vrij pittige – klim naar de top waard !

Vrijdag 24 juli : zwemmen in een ijskoud meer

Aan de andere kant van de lange ‘Folgafonna’tunnel opent zich alweer een mooie wereld. We passeerden het lieflijke Rosendal en parkeerden onze wagen aan het uiteinde van weg boven het dorp. En we waren niet alleen. De lokale landeigenaars pikten een graantje mee van het toeristisch succes door hun weilanden tijdelijk als parking te verhuren. Het Myrdalsvatnet was het doel van deze rustige wandeling. Het meertje is super mooi gelegen. Het wordt omringd door kleine buitenhuisjes. Een Noorse wandelaarster gaf het perfecte voorbeeld : kleren uit en hup het ijskoude water in. OK, dat kunnen wij ook. Zaaaalig !!!! Na de wandeling volgde nog een korte autorit met – hoe kan het ook anders – een ferry naar Gjermundsham. We lieten onze wagen rusten in het dorpje ‘Mundheim’.

Myrdalsvatnet

Zaterdag 25 juli : zwemmen in een fjord en wandelen in een kloof

We brachten de nacht door op een kleine parking in het dorpje. Het uitzicht was alweer verbluffend mooi : een brede fjord en majestueuze bergen op de achtergrond. Alweer gaf een Noor ons het voorbeeld : na een jogging dook hij het frisse fjordwater in. Dat kunnen wij ook, en daar gingen we weer. Vreemd om te zwemmen in zout water, omringd door bergen. We volgden nadien de Tourist Veg Hardanger en reden naar de Bordalsgjelet kloof. Hoe een ooit zo machtige stroom een prachtige kloof uitsleet in het kalkstenen gebergte. De schaduw in de kloof deed deugd, want het was eigenlijk best wel warm. En ja, nadien volgde er een tweede plons, even verderop, wanneer de stroom wat breder werd. We kampeerden onze wagen langs een kleine landweg, tussen Voss en het gehuchtje Rong.

Zondag 26 juli : Jotunheim

Na het prachtige weer van gisteren volgde de ontnuchtering. Het kan dus ook regenen. Dan maar rijden. We reden door het prachtige landschap van Jotunheim en stationneerden ons op een camping op het hoogteplateau. Het weer was er niet naar om een tent op te zetten : storm, regen, nog géén 10°…. De eerste maal dat we onze ondertent moesten opzetten (een op maat gemaakte tent die perfect onder het overkragende deel van onze daktent past – handig op zo’n momenten!). Het werd een cozy avond met de regen op het zeil.

Maandag 27 juli : Bitihorn

De volgende dag klaarde het gelukkig alweer een beetje op. Toch nog koud, maar te doen voor een bergwandeling. We zouden de Bitihorn beklimmen. Op weg naar de top opende het wolkendek zich toch wel even voor ons, en wat een prachtig uitzicht ! We waren hier niet alleen, maar super de moeite. We vervolgden onze tocht naar het noorden en hielden even voorbij Vagamo halt op een mooi plekje in het bos.

Dinsdag 28 juli : het mythische Dovrefjell

Het weer was niet schitterend die dag, maar het paste wonderwel bij het mysterieuze landschap van Dovrefjell. We volgden de gravel road tot in Grimsdalen, een kleine nederzetting midden in het nationaal park. We aten onze bokes op in een traditionele hut en deden een korte wandeling door de vallei. We volgden de gravel road doorheen het park en bereikten opnieuw een grotere weg. Nadien stopten we nog aan het uitzichtpunt ‘Snohetta’ : een architecturaal pareltje !

Woensdag 29 juli : Trondheim

Tijd voor een stad ! Een stralend zonnetje en een terrasje in een leuke buurt (Baklandet) : het leven kan mooi zijn. We bezochten nog de Domkirke en verlieten in de late middag alweer de stad. We stopten nog aan een prachtig meer voor een zwemmerke. Op de parking mocht je niet overnachten, maar we permitteerden ons wel een plekje op de zitbank voor een ‘dinner at the lake’. Slapen deden we op een wat onbestemde plek naast een oorlogsmonument, even verderop.

Donderdag 30 juli : Namsskogan family park

We trakteerden Leonie op een vroeg verjaardagskado in Namsskogan Family Park, een groot recreatiegebied met touwenparcours, trampolines en een dierenpark met rendieren, elanden en wolven. Amusement verzekerd ! En dat allemaal in een prachtige omgeving. ’s Avonds parkeerden we onze wagen op een prachtige spot aan het Bjorkvatnet. De Ijslandse zangeres liet zich niet zien, maar wat een prachtplek, en dat helemaal voor ons alleen.

Vrijdag 31 juli : marmerrotsen en een gletsjermeer

De weg naar het Noorden is lang, er zijn dan ook van die dagen dat we vooral kilometers moeten malen. Mo i Rana voorbij en dan nog een kijkje nemen bij de ‘marmerrotsen’ (Marmor Slottet) : het helblauwe gletsjerwater heeft hier prachtige vormen uit de harde stenen gesneden.

We zetten onze wagen op een kleine parking met prachtig zicht op het gletsjermeer van Longvatnet.

Zaterdag 1 augustus : een verjaardag om nooit te vergeten

10 worden op zo’n mooie plek….. Na het ‘ontbijtfeest’ (met ‘handgemaakte’ kadootjes…) zetten we koers naar de startplaats voor een excursie naar de Austerdalsbreen. Deze gletsjer is enkel te bereiken met een korte boottocht over het meer. Eenmaal aan de overzijde van het meer moet je natuurlijk nog wat wandelen, hoe kan het ook anders, ook hier is de klimaatverandering zeer tastbaar. Na een rotsig parcours opende zich dan het spectaculaire uitzicht op de gletsjermonding. Na een korte passage in de ‘uitkijkhut’ vervolgden we onze eigen weg, over de rotsen, werkelijk tot aan de voet van de gletsjer. Bij het aanzicht van zulk een overweldigd natuurschoon voel je je zooo klein….

Zondag 2 augustus : over de Noordpoolcirkel

We verlieten ons geweldig plekje aan het gletsjermeer en zetten verder koers naar het Noorden. En daar was dan de langverwachte passage over de Noordpoolcirkel. Op zich niet zo’n bijzondere plek, nogal toeristisch, maar wel erg symbolisch. Even verderop hielden we halt aan het Nordland National Park Center, van waaruit we een korte – maar erg mooie – wandeling deden in Junkerdal National Park. Aan de kruising met de route 812 verlieten we de E6 richting Saltstraumen. Vanop de brug over de Saltstraumen heb je bij hoogtij een spectaculair zicht op de kolkende waterstromen die elkaar hier ‘ontmoeten’. We kampeerden onze auto aan een meer nabij Bodo en genoten van de eerste ‘duik’ boven de Noordpoolcirkel !

Noordpoolcirkel	Saltstraumen

Maandag 3 augustus : de Lofoten : een droom die werkelijkheid wordt

Meteen bij aankomst in het haventje van Moskenes wordt duidelijk wat deze eilandengroep in petto heeft : spichtige bergketens die plots opduiken uit de oceaan, lange, witte zandstranden en kleine dorpjes die helemaal opgaan in het prachtige natuurdecor. Geweldig mooi ! Afgezien van de vele ‘typisch witte doos’campers onderweg en de relatieve drukte op de hotspots, valt het toerisme hier écht wel mee, hoewel de wereldwijde gezondheidscrisis hier wellicht voor veel zal tussenzitten. Géén cruiseschepen of bussen voor Japanners, dus. Na onze aankomst met de ferry reden we door naar Reine om daar over te stappen op een kleine passagiersferry naar Vindstad. We maakten er een kleine wandeling naar het strand van Bunes : een prachtig uitgestrekt zandstrand, omgeven door hoge bergflanken. Op dit deel van de Lofoten bleek wildkamperen géén optie te zijn. Het weinige land tussen berg en zee werd volledig ingenomen door bebouwing of wegen. Dan maar naar een camping. Géén topcamping, maar goed voor een nacht.

Zicht op Reinefjord	Strand van Bunes

Dinsdag 4 augustus : het dorp met de kortste naam

We reden eerst nog even naar het aller uiteinde van het archipel, naar het mythische plaatsje met de kortste naam : A (daar moet nog een bolletje op, maar dat vindt mijn eenvoudige word-versie niet…). Veel (meer) was er niet te zien op deze plek, buiten uiteraard het magnifieke landschap én de constructies waaraan de zo kenmerkende ‘stokvis’ te drogen werd (wordt) gehangen. Vanuit dit uiterste punt reden we terug in oostelijke richting via de E10. We hielden nog even halt aan de prachtige baai van Ramberg en maakten een zijsprong naar het dorpje Nusfjord. Weer aan de andere zijde van het eiland maakten we nog een kleine wandeling vanaf Unnstad richting Eggum. Voorbij de bebouwing veranderde het wandelpad in een smal ‘ezelspad’, tegen de steile berghellingen in. Alweer een fantastisch uitzicht. ’s Avonds zetten we onze auto tussen de tentjes en hippe campers op de informele camping van Unnstad. We genoten van een prachtige zonsondergang (waar we dan wel lang op moesten wachten natuurlijk).

Vuurtoren van Unnstad	De informele campsite van Unnstad

Woensdag 5 augustus : Justatinden

Die dag zouden we de Justatinden gaan beklimmen, aan de andere zijde van het eiland. Naarmate de klimtocht vorderde, klaarde het op en op de top opende zich een prachtig panorama over de baai.
Zicht vanaf de Justatinden

Na deze heerlijke bergtocht zetten we onze tocht verder. We stopten nog even aan het – vrij druk bezochte, maar heel erg mooie – strand van Haukland en eindigden de dag op de (betalende) camping van Uttakleiv.

Donderdag 6 augustus : tussen de Vikings

Nog snel een duik in het koude zeewater, voor de wolken de zon alweer gaan bedekken.

Ontbijt aan het strand van Uttakleiv

Toen de hemelsluizen opengingen waren we al weg naar het Vikingmuseum. Dat waren we enkele dagen geleden op de heenweg al gepasseerd, maar de tijd in Noorwegen had ons al geleerd dat je maximaal je kans moet grijpen als het mooi weer is. Dat museum zouden we dan ook houden voor later – op een dag die volgens de uitstekende Noorse weersvoorspellers regenachtig beloofde te worden. En dat later was dus nu.

Maar niet getreurd, het Vikingmuseum is een absolute topper, niet alleen voor kinderen, maar zeker ook voor volwassen Vikings. Wat een heldhaftige en vindingrijke cultuur ! Een zeer interessant museum waarin heel wat écht re-anectment Vikingmensen je inwijden in de oude culturen (je kan er zelfs Vikingsoep drinken en een zeiltrip maken in een échte Vikingboot). Na het bezoek aan het museum bezochten we nog het schilderachtige dorpje ‘Henningsvaer’ om nadien op de camping in Kabelvag te belanden.

Vrijdag 7 augustus : een prachtige dag op Skrova

Een mooi zonnetje zette ons op de ferry naar het eiland Skrova. We zouden een wandeling rond het eiland maken. Eerste stop was een fototentoonstelling in een verlaten autotunnel. De foto’s verbeeldden het vroegere – harde – leven van de eilandbewoners. Fascinerend. We vervolgden onze tocht naar het andere uiteinde van het eiland, waar we werden opgewacht door een prachtig zandstrand. Door de combinatie van het witte zand, het helblauwe water én een prachtig zonnetje deden ons denken aan één of ander tropisch paradijs. En dat bij een zonnige 16° : tijd voor een frisse duik dus ! Geweldig ! Onze tocht leidde via de andere (meer ruwe) zijde van het eiland en ging uiteindelijk naar de top van het eiland waar we een prachtig uitzicht hadden op de Lofoten. Zo herkenden we de top van de berg waar we enkele dagen geleden waren. Super mooi ! Op deze prachtige plek maakten we ons avondeten (een eenvoudige maaltijd op een klein gasvuurtje) en hadden nadien zelfs nog tijd voor een frisse pint op het terras van het havencafeetje. Wat een dag !

Strand van Hattvika	Zicht vanaf de top van Skrova berg

Zaterdag 8 augustus : dansen op Abba

Ook de volgende dag was de zon volop van de partij. De thermometer deed er nog een schepje bovenop, een zomerse 25°. We genoten van de mooie rit langs de zee-inham ‘Raftsundet’ en reden naar het uiteinde van het schiereiland ‘Arsteinen’. We genoten van een dagje ‘zon, zee en strand’, en dat boven de Noordpoolcirkel ! We waren niet alleen op dit prachtige strand, maar wél de enige buitenlanders. Een groepje Noorse vrouwen zetten een leuk nummer van een alombekende Zweedse groep op en lieten zich volledig gaan op het strand. Tof om zien, die Noren gaan écht volledig uit hun bol als de temperatuur boven de 20° stijgt ! Nu ja, van de als vikingvrouw verklede Nederlandse uit het Museum kwamen we te weten dat ook de donkere wintermaanden allesbehalve saai waren : een gat in het ijs en zwemmen maar ! De donkere wolken op het einde van de dag noopten ons om Austvagoy te verlaten en naar het volgende eiland te hoppen : Langoya. We stelden onze daktent op in de gietende regen.

Zicht over de Raftsundet	Strand van Arsteinen

Zondag 9 augustus : Longaya

Tijd om Longoya te verkennen…. In de gietende regen. Dan maar een kleine ‘roadtrip’ op het eiland. Het pittoresk dorpje Straumsnes is onze eerste stop. Nadien reden we door naar het Straumsjoen om er een mooie kustwandeling te maken naar de vuurtoren van Vikan. De weergoden waren ons intussen al iets gunstiger gezind. Alweer een prachtig zicht op de eindeloze oceaan. Eenmaal terug in het dorp, vervolgden we onze weg op Langoya en passeerden nog de dorpjes ‘Nykvag’ en ‘Hovden’. Dit laatste dorpje lijkt écht het ‘einde van de wereld’….Met dit weer – het was intussen alweer beginnen gieten – hadden we geen zin om te koken aan de auto en dus werd het pizza ! We sloten de dag mooi af op een fantastisch camperplekje op Gisloya. We stonden op de parking van een soort ‘gemeenschapshuis’. In normale tijden mocht je – mits het betalen van een kleine bijdrage – als kampeerder zelfs gebruik maken van de kookfaciliteiten in het gemeenschapshuisje. Omwille van de extra veiligheidsmaatregelen hadden wij enkel toegang tot de ‘badkamer’ mét toilet én douche. Ook hiervoor werd een kleine bijdrage gevraagd (5€ in een honesty box). De leuke babbel met de – op zijn pantoffels uit de auto kruipende - uitbater – vrijwilliger kregen we er gratis bij. Aan dergelijke gemeenschapszin en gastvrijheid kunnen wij in België nog een voorbeeld nemen. Wat een super spot. Mét zandstrand én een geweldig mooi uitzicht op het volgende eiland.

Maandag 10 augustus : Nyksund

De zee nodigt uit voor een heerlijke ochtendplons. Lekker makkelijk dat we nadien een (warme!) douche konden nemen.

Een heerlijke ochtendduik in Gisloya

Na een korte wandeling in het nabijgelegen natuurreservaat Grunnfjorden reden we naar Sto van waaruit we opnieuw onze wandelschoenen aantrokken om een deel van de kusttrail richting Nyksund te stappen. Nyksund zelf haalden we niet, we bleven hangen bij de prachtige zandbaaien. Zo prachtig dat we alweer een duik moesten nemen in het heldere – maar enigszins koude – water. Nooit gedacht dat we op onze reis door Noord-Noorwegen zoveel zouden zwemmen ! Na de wandeling reden we dus nog door naar het kunstenaarsdorpje Nyksund. Het ‘hanze-stadje’ had in zijn gloriedagen een belangrijke betekenis voor de visserij. De oude glorie was nog zichtbaar aanwezig, maar de houten huizen werden niet meer door vissers bemand maar door kunstenaars die het geheel een nieuwe invulling en adem gaven. Overnachten deden we op het eiland dat we die ochtend nog van de andere kant mochten aanschouwen ( ‘Andoya’).

Kustwandeling van Sto naar Nyksund	Het kunstenaarsdorp Nyksund

Dinsdag 11 augustus : Matind

Na het gebruikelijke ochtendritueel zetten we onze tocht op Langoya verder. Het uitzichtpunt aan Nordmela vormde de eerste stop. Alweer een architecturaal pareltje ! Toppunt van ‘toiletarchitectuur’. Om de toeristische attractiviteit van de regio te versterken, investeert de Noorse regering massaal in, jawel, sanitaire voorzieningen ! Toilet with a view ! Na deze stop reden we verder voor de beklimming van de dag, de Matinden. Deze langzaam oplopende reus bereikt zijn hoogste punt (ca. 400 m) aan de rand van de zee, wat een fabuleus uitzicht oplevert. Alweer geweldig mooi, en geluk met het weer !

Toiletarchitectuur (Nordmela)	Start van de beklimming van de Matind

Zicht vanaf de Matind	Overnachten aan het strand van Bleik

Overnachten deden we aan het strand van Bleik. We genoten van een geweldig mooie zonsondergang. Alweer een topplek !

Woensdag 12 augustus : Senja

Nooit gedacht dat we zo ver zouden geraken ! Met de ferry vanuit Andenes bereikten we het mythische ‘Senja’. Even voorbij het havenplaatsje ‘Grillefjord’ startte de wandeling naar de top van de ‘Sukertoppen’. Twee dagen achter elkaar een beklimming, maar goed, als het weer mee zit moet je ervoor gaan ! Het werd alweer een prachtig pad, eerst door de (lage) bossen om dan algauw in aan alpien landschap te komen. Op de top wachtte nog een pittige klimpartij ! Eenmaal boven werden we alweer beloond met een prachtig uitzicht op de baai van Hamn. Terug beneden zetten we onze tocht over het eiland verder. We stopten nog aan de uitzichtpunten van Bergsbotn en Tungeneset om finaal onze daktent uit te plooien op het strand van Ersfjord. En alweer een geweldige spot ! We waren hier niet alleen, het leek wel een ‘hippie – dorp’ : een hele sliert van campers, slaapauto’s en tentjes, vuurtjes. We genoten met volle tuigen van zon, zee en strand !

Strand van Ersfjord

Donderdag 13 augustus : een fietsende Vlaming

Na een superleuke ochtendzwem, trokken de wolken boven ons terug samen. Het mooie – zeg maar prachtige – zomerweer verdween weer in de kast en maakte plaats voor herfstachtige taferelen. We hielden nog even halt aan de prachtige baai van Mefjordbotn. Plan was om een wandeling te maken naar een punt waar je een prachtig zicht had op de spectaculaire, granietpieken van Fjordgard. Het bleek evenwel nogal een lastige tocht te zijn, bovendien ware het weer en de ‘goesting’ bij de kinderen er niet echt naar. Dan maar verder. We zouden een kleine wandeling maken in de plaats, de beklimming van de Riven, waarbij we aan het einde getrakteerd werden op een zicht op het havendorpje Husoy. Het werd echter een heel fijne wandeling waarin we zowaar een Vlaming tegen het lijf liepen. Hendrik was met de fiets gestart in België, net op hetzelfde moment als wij met de wagen zijn vertrokken. Hij zou zijn tocht verder zetten naar de Noordkaap, om dan af te zakken via Finland en de Baltische staten en nog een hele toer rond de Middellandse Zee te maken. Wauw ! Chapeau ! Hopelijk is hij geslaagd in zijn opzet. Het was alvast een hele fijne kennismaking. Na de wandeling reden we nog even door naar Husoy, het ooit zo bruisend toeristisch dorpje lag er wat verlaten bij. We reden naar de andere kant van het eiland en plooiden onze daktent – in de regen – open op een camping met de welluidende titel ‘Norwegian Wild’.

Vrijdag 14 augustus : Andersdalen

De camping lag uitstekend voor een verkenningstocht door Andersdalen National Park. Het werd een korte – maar wél een supermooie – wandeling door het wonderwoud van dit nationaal park.

Andersdalen NP	Kampvuurplek in het NP

Omdat we de avond voordien moesten vaststellen dat het profiel van één van onze banden op mysterieuze wijze quasi volledig was verdwenen, besloten we het zekere voor het onzekere te nemen en voor een bandenwissel te gaan in de nabijgelegen stad Finsness. Niet na 5 sec, zoals in de F1, maar na een dik uurtje konden we terug (veilig) op weg. Voor we de ferry naar het volgende eiland namen, stopten we nog even aan het nabijgelegen strand van Laukvika. En dan op naar die éne grote stad in het Noorden van Noorwegen : Tromso. Het weer was intussen helemaal omgeslaan : druipende regen en zo’n 10 graden. Tijd voor een huisje ! We huurden een gezellige chalet en nestelden ons even in een zalige, warme luxe.

Zaterdag 15 augustus : even luxe én een stad

Fijn om weer even een ‘thuisgevoel’ te hebben : op ’t gemak opstaan, heerlijk ontbijten, kinderen wat laten tekenen. Die dag stond een ‘citytrip’ op het programma : t is eens wat anders na al die dagen ruwe natuur ! We starten aan het haventje en passeerden nadien de wekelijkse markt waar we wat lokale lekkernijen proefden en een standje met ‘Sami – kunst’ bezochten. De bibliotheek bleek een zeer aangename, publiek toegankelijke ruimte te zijn. Ook de stadsbrouwerij ‘Mack’ (met bijhorend café) en het super leuke Polar Museet stonden op het programma. In dat laatste museum kom je alles te weten over de vele poolexpedities die vanuit dit stadje vertrokken. De tentoonstelling leest als een ‘roman’ met straffe verhalen van ‘Poolhelden’ als Fridtjof Nansen en Roald Amundsen. Na het heerlijk dagje stad wachtte een gezellig – en vooral warm en droog – huisje.

De meest noordelijke brouwerij ter wereld	De ‘Fram’, het schip waarmee Roald Amundsen de ‘strijd’ om de Zuidpool won en dat tegenwoordig in een museum in Oslo te bewonderen is

Zondag 16 augustus : de Ijszeekathedraal

Na een heerlijk ontbijt trokken we opnieuw de stad in. Ditmaal voor een bezoek aan dat andere bekende museum van Tromso : Polaria Museet, een wetenschappelijk museum annex ‘dolfinarium / aquarium’ waar je alles te weten komt over de fauna en flora van de ‘Arctic’. Alweer een superleuk museum, we kregen ‘goesting’ om de boot naar Svalbard te nemen…. Na de middag bezochten we nog de Ijszeekathedraal, een ontwerp van Jan Inge Hovig uit de zestiger jaren met een prachtige, architecturale verwijzing naar de spitse ijsschotsen.

Ijszeekathedraal in Tromso

We hadden nu het meest noordelijke punt van onze reis bereikt en stonden veel dichter bij de Noordpool dan bij Gent (3000 km). Van hier af zouden we enkel terug zuidwaarts trekken. We stationneerden onze wagen op een prachtige plek langs de E6.

Maandag 17 augustus : de hemel op aarde

Het was alweer een ongelooflijk mooi plekje, toevallig gevonden. We reden het wegje dat van de E6 af naar onze plek leidde, nog even verder. De landweg eindigde aan het monument van de Duitse kunstenares Inge Mahn. Het verbeeldde de ‘hemel op aarde’, toepasselijk ! Nadien staken we de machtige rivier over om al gauw onze wagen weer aan de kant te zetten voor een kleine wandeling op het rotsencomplex van Reineset Skjomen. Het schijnt de grootste, aaneengesloten rots van Europa te zijn. Wauw ! Het vals plat was verraderlijk om naar boven te gaan, naar beneden was des te leuker. We vervolgden nadien onze Zuidwaartse route langs de ‘scenic road 827’ en namen de ferry naar Drag. Tegen de avond stationneerden we onze wagen, ergens langs de E6.

Dinsdag 18 augustus : Vega

Laatste episode van onze reis : het prachtige eiland ‘Vega’ – net onder de Noordpoolcirkel. We namen de ferry van Tjotta naar Igeroy en reden de zuidrand van het eiland af naar het prachtige plaatsje Sorbygdveien. We genoten van alweer en prachtige avond en staken voor de eerste maal deze reis een kampvuur aan.

Kampvuur op Vega

Woensdag 19 augustus : zwemmen op Vega

All good things come to an end….. Helaas, pindakaas, onze reis begon serieus in te korten….. Maar we hadden nog een paar dagen. Goed voor een stevige wandeling. We volgden de prachtige kustlijn vanaf onze camping spot en vonden een geweldig mooi baai voor een zwemmerke. We deden onze inkopen in de enige supermarkt op het eiland en reden naar de andere zijde van het eiland voor alweer een geweldig mooie spot. We genoten van een prachtige zonsondergang.

Zonsondergang op Vega eiland

Donderdag 20 augustus : lange trappen

Na alweer een heerlijk ontbijt en het bijhorende ochtendritueel haastten we ons naar dé attractie van het eiland : de Vegatrappa : maar liefst 2000 treden brengen je 450 m hoger naar een punt waar je een geweldig uitzicht hebt over de omliggende zee-vlakte.

Zicht vanop de top van Vega eiland

We daalden weer neder, via dezelfde trappen en vervolgden onze tocht op het eiland. Vega eiland is Unesco werelderfgoed omwille van het Eiderdons dat hier wordt vergaard van de gelijknamige eenden. Het eiland heeft een groot deel van zijn welvaart aan te danken (Eiderdons is op vandaag echt onbetaalbaar). Na alweer een geweldig leuke dag, namen we afscheid van het eiland en leidden we onze wagen terug op de ferry naar het vasteland.

Vrijdag 21 augustus : op de terugweg

De lange terugweg, dag 1. We passeerden een aantal plekken uit de heenreis en dachten met weemoed terug…. Na ca. 7 uur rijden was het genoeg voor de dag. We kampeerden aan een mooi plekje langs een rivier….

Zaterdag 22 augustus : passage in Oslo

Terugweg dag 2. Oslo bleek uiteindelijk niet meer zover te zijn. We arriveerden in de late namiddag in de stad en parkeerden onze wagen op het schiereiland Bygdoy. Tijd voor een zwemmerke en nadien de stad in voor een heerlijk Nepalees restaurant. We plooiden onze tent open op een parking aan de rand van het schiereiland. Wél geweldig dat je in je auto kan slapen aan de rand van een drukke stad.

Zondag 23 augustus : de ferry naar Denemarken

Terugweg dag 3. Ditmaal géén korte ferry – zoals op de heenweg – maar een 16u durende trip van Oslo naar Kopenhagen. De boot deed er dan nog enkele uren langer over, te wijten aan dat virus waar we nu zowat een maand van verlost waren…..

Maandag 24 augustus : Kopenhagen - Gent

Terugweg dag 4. Kopenhagen – Gent : een heel lange dag rijden… Moe maar ongelooflijk voldaan reden we Gent binnen….. Wat een geweldig avontuur !