Reisverhaal «15 tem 19 januari»

My First Trip... | Nieuw Zeeland | 0 Reacties 19 Januari 2015 - Laatste Aanpassing 19 Januari 2015

Donderdag 15 januari

Eerst alweer een lekker ontbijt ‘met zicht op zee’ : vers fruit met yoghurt en muesli, dan nog het taakje van Joppe maken (alweer die wiskunde!) en rond de middag vertrokken om de ‘east cape’ te verkennen. Het werd een prachtige tocht, vol afwisseling : de weg slingerde tussen bergen, hoogteplateaus, rivierdalen om uiteindelijk altijd terug te keren naar de zee. Dit is ook het gedeelte van Nieuw Zeeland waar een belangrijk deel van de Maori’s (de oorspronkelijke bewoners van Nieuw Zeeland) leeft, veel blanken kom je hier niet tegen (evenmin toeristen, hoewel we niet goed weten hoe dit komt…). De weinige dorpjes die er waren, bezaten vaak wel prachtige kerkjes en / of gemeenschapshuizen, vaak prachtig versierd met Maori houtsnijwerk. In de late middag hebben we dan een lift gegeven aan een 20 jarige Duitse gast, hij werkte intussen al meer dan een jaar in Nieuw Zeeland en was op weg naar vrienden in Napiers. We gaven hem ook de volgende dag nog een lift, zetten hem af in Gisborne en kwamen hem nadien onderweg nog tweemaal tegen. Wat een toeval ! Enfin, die dag ging hij dus mee tot aan ons eindpunt, Tokomaru Bay, een door Kiwi’s in het hoogseizoen druk bezochte camping aan de kust. Wat een uitzicht !!!

Vrijdag 16 januari

Na de verplichte huistaaksessie vertrokken we weer ‘on the road’, ditmaal met de extra gast die we gisteren hadden opgepikt. We reden terug naar de ‘highway’ en vervolgden onze weg naar Gisborne, een stad waar op zich weinig te beleven was (maar hij had wel een supermarkt…). In het algemeen zien de steden in Nieuw Zeeland er niet zo geweldig uit : vaak nog sterk gericht op de auto, niet zo bijzondere architectuur (met uitzondering van Napiers dan), niet echt levendige pleintjes, terrassen, enz. Maar goed, het landschap rond de steden is dan wel altijd indrukwekkend. Doel van die dag was Mahia Beach : een soort schiereiland aan het begin van Hawke’s Bay. Net voor we van de ‘highway’ moesten afdraaien, konden we echter nog genieten van een heerlijke ‘hot pool’ complex. Geweldig : een ‘gewoon’ zwembad voor de kindjes en natuurlijke warmwaterbronnen voor de papa en mama. Eén van deze bronnen lag trouwens op eventjes wandelen van het complex, de wandeling doorheen het subtropisch bos alleen al was erg de moeite. Het was nadien even zoeken, maar finaal vonden we dan toch de ‘freedom’ camping in Mahia Beach.

Zaterdag 17 januari

Caro en Joppe zetten zich s morgens in de schaduw om wat taakjes bij te werken. Leonie en ik gingen op verkenning in het dorpje, op zoek achter een nieuwe koffieduwer en een opblaasbootje. Het eerste vonden we, het tweede helaas niet. Maar goed, ook zonder boot gingen we het water in. Heerlijk ! Ideaal voor de kindjes : het water was lekker warm en niet diep want we zaten in een ‘inham’ van de zee. Na een middagje relaxen gingen we weer op pad, ditmaal richting ‘lake Tutira’. We sliepen aan de rand van het meer. Weeral een fantastisch mooie plek, en dat al geheel gratis (op deze DOC moet je enkel tijdens de kerstvakantie betalen).

Zondag 18 januari

S Morgens slaat de zon hier alweer geweldig toe, gelukkig heeft deze campsite heel wat heerlijke schaduwplekken. Ideaal voor een uitgebreid ontbijt en het huiswerk van Joppe. Kort voor de middag konden we aanzetten voor de tocht naar Napiers. Dit stadje is begin jaren 1930 volledig verwoest door een aardbeving en werd kort nadien volledig terug heropgebouwd in de dominante stijl van die tijd, de art deco. Het centrum telt dan ook heel wat mooie gebouwen in die typische stijl. Even wat shoppen (kleertjes voor ons Leonie) en dan naar de ‘Ocean ’s Spa’, een soort ‘kuuroord’ met sauna (of wat we daarvan aan de andere kant van de wereld moeten voorstellen), warme en koude baden. Kindjes amuseerden zich hier rot, en wij ook natuurlijk : wat wil een mens meer : lekker plonsen in een mooi zonnetje !!!! s Avonds vertrokken we dan om al een deel van onze tocht naar Wellington aan te vatten (nog ca. 300 km). Na ongeveer 100 km en lang zoeken vonden we dan toch een plekje om ons ‘Wendy’ (de campervan) te laten grazen….

Maandag 19 januari

Vanaf ons overnachtingsplekje was het dan nog ca. 200 km naar de hoofdstad van Nieuw Zeeland. Een vlotte navigatie loodste ons meteen naar de plek waar we de nacht zouden doorbrengen : een ‘camping’ midden in het centrum van Wellington. Allee, camping, er is hier géén sprietje groen te bespeuren, je staat eigenlijk op een soort van parkeerplaats voor mobilhomes, maar je zit wel op een hotspot in het centrum van de stad, temidden de ‘skyskrapers’, met zicht op de haven. Na de middag deden we al een eerste verkenning van de stad, we namen een ‘kabeltram’ naar het stadspark met botanische tuin én een mooie speeltuin. Alweer volop zon vandaag, maar wel een geweldige wind. In de botanische tuin kon je alle planten zien van Nieuw Zeeland, heerlijk om hierin rond te wandelen, je waande je allesbehalve in de hoofdstad van een land.